Todos os países do mundo impoñen impostos tanto aos cidadáns como ás corporacións. Con tantos impostos e números de impostos asociados para cada país, non é de estrañar que a xente se confunda en canto a que números son aplicables en diferentes circunstancias.

Dous números que se confunden frecuentemente son TIN e TAN. O número de identificación do contribuínte (TIN) e o número de conta de dedución e recadación de impostos (TAN) poden parecer ao principio pero en realidade estes números son moi diferentes. Non obstante, estes dous números teñen o propósito de ser un número fiscal identificativo.

Que é TIN?

O TIN é un acrónimo do número de identificación do contribuínte. Calquera entidade que pague o imposto sobre o valor engadido (IVE) ten que ter un número TIN. Isto inclúe, entre outros, comerciantes, venda polo miúdo de ladrillo e morteiro, tendas de comercio electrónico (en liña), fabricantes de produtos ou servizos ou calquera outro tipo de comerciante que engada valor aos produtos ou servizos para os consumidores. É un requisito obrigatorio ao que deben cumprir estas entidades.

O TIN é beneficioso tanto para o estado como para a entidade individual. Un número de identificación do contribuínte dálle á entidade a oportunidade de ter un lugar centralizado para todas as transaccións con IVE. Pode ver claramente canto IVE se recadou, pagou ou se debe pagar nun futuro próximo.

A introdución do TIN foi un método para modernizar os sistemas de tributación anteriores. O obxectivo era utilizar a tecnoloxía da información (TI) para xestionar todas as actividades relacionadas cos impostos, incluíndo o procesamento, contabilidade, recadación e seguimento dos impostos. Ademais, o TIN abriu o camiño para un seguimento global xa que os procesos de tecnoloxía da información implicados permiten acceder aos datos dunha entidade en todos os estados, independentemente de onde se rexistrou inicialmente a entidade.

Na maioría dos países é responsabilidade do Departamento do Imposto sobre a Renda proporcionar un TIN a unha entidade. Non obstante, o Servizo de Impostos Internos (IRS) ou a Axencia de Seguridade Social asignarán o TIN nos Estados Unidos.

Que é TAN?

O número de conta de dedución e recadación de impostos (TAN) está asignado a bancos ou empresas. Este número úsase para realizar un seguimento das recadacións tributarias (TCS) e das deducións fiscais (TDS) que se producen na fonte.

Un exemplo básico dunha empresa que require un TAN é aquel no que o salario dos empregados se deduce do imposto antes de pagar o importe neto ao empregado. O Departamento do Imposto sobre a Renda asignará o TAN a unha empresa.

Diferenza entre TIN e TAN

• Composición do número para TIN e TAN

O TIN consta só de 11 díxitos numéricos. O estado no que se emitiu o TIN denótase cos dous primeiros díxitos.

O TAN é un número alfanumérico que contén tanto números como letras. Os primeiros catro díxitos son letras alfabéticas que indican o estado onde se emitiu o número e a inicial da entidade propietaria do TAN. Os seguintes cinco díxitos son números aleatorios e o último díxito é unha letra alfabética que serve de verificación.

• Motivo do número

Un TIN úsase para rastrexar todas as transaccións relacionadas co IVE para unha empresa ou un particular. Indicará cando se pagou o IVE e cando se debe pagar no futuro.

O TAN axuda ás axencias estatais a controlar os impostos recadados en orixe (TCS) e os impostos deducidos en orixe (TDS). Toda a documentación debe conter este número de identificación a efectos de referencia.

• Entidades para rexistrarse

Calquera entidade ou individuo que estea obrigado a pagar o IVE ou pague o IVE debe ter un código TIN. Os exportadores, fabricantes, comerciantes físicos e en liña deben rexistrarse en TIN.

Calquera entidade que deduza impostos ou recada impostos na súa orixe ten a obrigación de ter un número TAN. Podería ser calquera banco ou empresa que deduza impostos dos salarios dos seus empregados.

• Axencia cedente para TIN e TAN

TIN é asignado a entidades polo Servizo de Impostos Internos ou a Axencia da Seguridade Social; TAN é asignado polo departamento do Imposto sobre a Renda.

TIN vs. TAN: gráfico de comparación

Resumo de TIN vs. TAN

• TIN é un código de 11 díxitos composto só por números; mentres que TAN é un código alfanumérico que contén números e letras alfabéticas.
• Os primeiros díxitos tanto no TIN como no TAN indicarán en que estado se emitiu o número á entidade.
• TIN úsase para supervisar as transaccións do IVE nun número; TAN supervisa as transaccións dunha entidade relacionadas cos impostos cobrados ou deducidos na fonte.
• Calquera entidade que se supón que paga o IVE ou que paga o IVE debe rexistrarse para recibir un código TIN; calquera entidade que recada ou deduza impostos en orixe debe rexistrarse nun código TAN.
• Os códigos son asignados polo Servizo de Impostos Internos ou a Axencia da Seguridade Social no caso de TIN e polo Departamento do Imposto sobre a Renda no caso de TAN.
• TAN e TAN serán emitidos polo estado no que solicita unha entidade; con todo, o mesmo código é válido en todos os estados e calquera estado pode supervisar as transaccións da entidade.
• Tanto TIN como TAN permiten ás axencias estatais controlar as transaccións fiscais das entidades. Ademais, fai menos probable a evasión fiscal por parte das empresas debido ás medidas de control máis estritas.